چاپ غيرمجاز و نيز اشكال ديگر جلوگيري كند. نخستين قانون حق مؤلف در 1790 در امريكا و در 1793 در فرانسه تدوين شد. قانون آلمان در 1893 به کارت ویزیت تصويب رسيد و انگلستان در فاصلة سالهاي 1844 تا 1886 به چندين جنبش حمايت از حق مؤلف پيوست. در همة اين جنبشها بويژه بر اين بند از اعلامية حقوق بشر تأكيد مي‌شد كه «هر كس حق دارد منافع معنوي و مادي ناشي از هر نوع توليد علمي، ادبي، يا هنري را ، كه خود مؤلف آن است، حفظ كند.»نتيجة مبارزات ساليان مديد پديدآورندگان ، جنبشهاي طرفداري از حق مؤلف ، كشمكشهاي صاحبان آثار با ناشران و ناشران كشورهاي مختلف با يكديگر در سطح بين‌المللي، چاپ تراکت و بحث و بررسيها و اظهارنظرهاي حقوقدانان ، به انعقاد چند توافقنامة بين‌المللي انجاميد. بر اساس اين توافقنامه‌ها، كشورهايي كه توافقنامه را امضا كنند، از آثار يكديگر در كشورهاي خود قانوناً حمايت مي‌كنند. براي حمايت از حق مؤلف دو توافقنامة عمدة جهاني وجود دارد كه به اختصار به آنها اشاره مي‌شود. از اين توافقنامه‌ها با اصطلاحاتي چون «پيمان»، «ميثاق» ، «معاهده» ، نيز ياد مي‌كنند.